Η αρμόνικα, ένα αερόφωνο όργανο με μεταλλικές ελεύθερες γλωσσίδες, αποτελεί πρόγονο του ακορντεόν και ανήκει στην οικογένεια των διατονικών ακορντεόν. Έφτασε στην Ελλάδα κυρίως με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες και έγινε δημοφιλές στο Σμυρναίικο και το ρεμπέτικο από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τα μέσα της δεκαετίας του 1930. Παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία και είναι γνωστό και με διάφορες ονομασίες, όπως "φύσα", "φυσαρμόνικα", "μισοφωνία", "μεσοφωνία", "πολίτικη αρμόνικα", κ.α.
Οι Έλληνες λαϊκοί οργανοπαίχτες της αρμόνικας ανέπτυξαν μια ιδιαίτερη τεχνική, διαφορετική από τη δυτικοευρωπαϊκή, παίζοντας δεξιοτεχνικά και μονοφωνικά τη μελωδία. Το όργανο αυτό τελικώς αντικαταστάθηκε από το ακορντεόν, αλλά συνεχίζει να είναι δημοφιλές σε ρεπερτόρια εκτός Ελλάδας, όπως Αυστρία, Ιταλία, Ιρλανδία, κ.α.
Παρά το γεγονός ότι είναι πλέον σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα, η αρμόνικα αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της λαϊκής μας μουσικής.
